BLOG

“Ik zie dat Verhofstede als merk blijft evolueren”

Merchtem, Vlaams Brabant. De Brusselse rand is vandaag een rustpunt, maar strategisch gelegen in het midden van de cirkel Brussel-Dendermonde-Vilvoorde, speelde Merchtem eeuwenlang een belangrijke rol in de transithandel. Anno 2018 doen Stein en Kersten De Bock hun duit in het zakje als zaakvoerders van – het mag gezegd – een nagelnieuwe AD Delhaize.

Alles ziet er nog nieuw uit als je de grote parking opdraait. Witte muren, veel glaspartijen, zelfs de lijnen die de 90 parkeerplaatsen aftekenen lijken nog niet zo heel lang geleden geschilderd. “Dat is ook zo”, glimlacht Stein De Bock. “We hebben onze zaak vorig jaar een update gegeven en meteen ook een stuk groter gemaakt. Sinds mei 2017 beschikken we over een moderne winkelruimte en veel plaats.” Stein De Bock runt samen met zijn broer Kersten ondertussen een vijftal jaar het zelfstandig AD Delhaize-filiaal in Merchtem. Het stond misschien een beetje in de sterren geschreven, want vader en moeder baten al dertig jaar de AD Delhaize in Ternat uit. “Nu, ik weet niet of dit echt een jongensdroom is … Zowel Kersten als ik hebben een tijd in de banksector gewerkt. We moesten destijds studeren, en niet direct in de zaak stappen. Maar je hebt je ouders dat zowat je hele kindertijd zien doen en uiteindelijk kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan, zeker? Op een bepaald moment namen we samen de beslissing om toch de stap te zetten. Zoiets groeit.”

“Vijf maand heeft de verbouwing in beslag genomen, maar je ziet het resultaat. En er zijn natuurlijk ook zaken die je niet ziet. De warmte van de frigo’s die gerecupereerd wordt om de winkel te verwarmen, om er eentje te noemen.”

“Vijf jaar terug was deze winkel zowat half zo groot. Vorig jaar hebben we werk gemaakt van een verbouwing. Vijf maand heeft die in beslag genomen, maar je ziet het resultaat. En er zijn natuurlijk ook zaken die je niet ziet. De warmte van de frigo’s die gerecupereerd wordt om de winkel te verwarmen, om er eentje te noemen. Eigenlijk zouden we elke 10 jaar een remodeling moeten doen, om up-to-date te blijven. Dat is het ideaal.”

Een update van de gebouwen en een grotere beschikbare ruimte, heeft dat gevolgen voor het aanbod in de winkel?

“In de eerste plaats geeft het de klanten meer ruimte om comfortabel te winkelen. Maar het is inderdaad zo dat je een aantal zaken opnieuw kan overwegen of herdenken. We kiezen er bijvoorbeeld bewust voor om alle producten nu te implementeren in het totale aanbod. Vroeger stonden de fruitsappen van Verhofstede apart, op een houten rekje. Nu staan ze gewoon in het rek. Dat heeft voor- en nadelen, afhankelijk van het standpunt. Geen display is misschien wat minder opvallend, anderzijds vergroot je de ruimte voor de klant … Ik heb de indruk dat mensen misschien tijdelijk wat hebben moeten zoeken naar Fruitsappen Verhofstede, al zit het ondertussen weer in stijgende lijn. We hebben bij de verbouwingen ook rekening gehouden met Verhofstede, voor alle duidelijkheid. Zonder displays spreken we van het aantal meter waar een product over beschikt en in dit geval zijn dat er drie. Verhofstede krijgt bij ons over één meter drie planken en dat is eigenlijk niet weinig. Een goede aanlevering, rechtstreekse bereikbaarheid, praktische afhandeling … ook dat zijn elementen die daarin meespelen, naast gewoon een goed product hebben.”

“Een goede aanlevering, rechtstreekse bereikbaarheid, praktische afhandeling … ook dat zijn elementen die bepalen of je een aangenomen leverancier kan worden, naast gewoon een goed product hebben.”

Enig idee hoe de fruitsappen van Verhofstede hun weg naar hier gevonden hebben, trouwens?

“Ik weet het niet. In de vorige winkel stond het er al (glimlacht). Het is er gewoon en het is goed. Verhofstede is wat we een ‘aangenomen leverancier’ noemen. Het Delhaize-assortiment ligt natuurlijk deels vast. De groep Delhaize heeft al een zeer divers aanbod, dat wij verdelen. Daarnaast bieden we zelf zowat 5% aangenomen leveranciers aan. In een winkel met voldoende beschikbare oppervlakte, gaat dat nu beter en vlotter dan een jaar terug. Dat aanbod is een manier om bijvoorbeeld streekgebonden producten te voorzien. We merken dat klanten daar wel interesse voor hebben. De eigen streek aan het ene uiteinde en de wereldvoeding aan het andere eind, dat zijn twee dingen die het goed doen. Natuurlijk heeft de modernisering en vergroting nog wel een en ander met zich meegebracht. Ons verse assortiment is dubbel zo groot geworden, we beschikken over een eigen keuken, traiteurdienst en een eigen visafdeling.”

Dat overstijgt de traditionele buurtwinkel wel een beetje …

“Pas op, de verbondenheid met de gemeente behouden is toch erg belangrijk. Lokale producten zijn een manier om dat te doen, maar bij de heropening hadden we ook een aantal nieuwe personeelsleden nodig en als dat mensen uit de buurt kunnen zijn, is dat altijd meegenomen. De Brusselse ruime buitenring is sowieso geen slechte streek, natuurlijk. We zitten hier in een groeiende gemeente, in een buurt waar nog steeds bijgebouwd wordt. Er zijn een aantal belangrijke doorgaande wegen in de onmiddellijke omgeving. Maar het klopt dat je vandaag de dag niet zomaar eventjes een winkel uit de grond stampt. Vader was leraar, moeder eigenlijk kokkin, toen ze dertig jaar terug in de sector stapten. Destijds ging dat toch allemaal wat makkelijker. Tegenwoordig zijn de investeringen ook niet gering, kan ik je vertellen.”

Het resultaat mag er zijn. Een standaardvraag is altijd of je eventueel tips hebt voor Verhofstede?

“O, in eerste instantie eigenlijk niet. Ik zie dat Verhofstede als merk blijft evolueren, wat belangrijk is. Recent kwam er nog een nieuwe soort bij … iets gezonds, wat was het ook alweer … vlierbessen, juist! (lacht) Ik zag ook dat ze kleine flesjes aanbieden en in totaal al aan 18 verschillende varianten komen. Nee, volgens mij zijn ze goed bezig. Het verkoopt ook vlot allemaal en voor ons is het leuk als je bestellingen op korte termijn ziet afgehandeld worden. Op een correcte manier.”

Heb je zelf een favoriet in die 18 varianten?

“Als ik moet kiezen, dan denk ik dat ik – net zoals half Merchtem eigenlijk – voor het traditionele appelsap kies. In de winkel is dat duidelijk de favoriet en zelf voel ik er ook met meest voor. Ik moet toegeven dat ik nog niet alle 18 verschillende fruitsappen heb kunnen proeven, maar sowieso ligt mijn voorkeur bij de lichtere kleuren.”