BLOG

“We houden van de gedachte dat we onze eigen appels geperst terugkrijgen”

Hoeve Siam ligt er vredig bij. Meer dan een eeuw geleden lag 'Hellfire Corner' in de buurt en liep een communicatieloopgraaf die bekend stond als 'Great Wall of China' dwars door de velden waar vandaag appels en peren groeien. Aan de overzijde van de inrit naar de fruit- en groentewinkel van Henk Mahieu en Greet Rooze rusten meer dan 2000 jongemannen op Perth Cemetery. We zijn in de boog rond Ieper.

“Er schijnt hier ooit een ‘kasteel Siam’ gestaan te hebben en de originele hoeve werd na de heropbouw op de huidige locatie gepositioneerd. Hogerop zie je de originele fundamenten nog. Van dat kasteel zijn we niet helemaal zeker, maar de naam Siam is er altijd geweest.” In deze streek zijn ‘we shall remember them’ en ‘niets wat je ziet, staat langer dan 100 jaar rechtop’ de enige zekerheden. Of je moet er de verse topkwaliteit die de groenten- en fruitwinkel van Greet aanbiedt nog aan toevoegen.

“Twintig jaar ben ik ondertussen bezig en ik durf met de hand op het hart zeggen dat er op dat vlak nog nooit toegevingen zijn gedaan. De mensen die hier komen, verwachten – terecht – lokale, verse en lekkere producten. Het moet in orde zijn. Punt. De ouders van Henk kweekten op de hoeve oorspronkelijk varkens. Wij hebben, eerst voorzichtig, de switch naar appels gemaakt. Later zijn de volumes toegenomen, en kwamen er peren, aardbeien en aardappelen bij. Vandaag staan hier 14 hectaren appelbomen, 20 hectaren peren en een beperkte hoeveelheid aardbeien in volle grond. Of je dat smaakt? ’t Zal wel zijn! De mensen komen speciaal voor die aardbeien naar mijn winkelke.”

Kwaliteit boven alles!

Wat Greet liefkozend ‘mijn winkelke’ noemt, blijkt een serieus uit de kluiten gewassen seizoens-overzicht van vers fruit, groenten en een aanbod aanverwante producten te zijn. “Dat laatste gaat van een paar kazen en yoghurt, over hoevevlees, tot confituur en fruitsap. Ik wil geen supermarkt zijn: dit zijn stuk voor stuk lokale hoeveproducten. Natuurlijke producten ook. Onze vinaigrette, de honing van de imker … Er is altijd een directe link met de producent. Daar passen de fruitsappen van Verhofstede vanzelfsprekend perfect tussen. Ook dat is puur natuur. En we houden bovendien van de gedachte dat we onze eigen appels geperst terugkrijgen.”

Die appels komen ondertussen in allerlei kleuren en varianten. “Jonagold natuurlijk, en de nog iets meer blozende Jonaprim, naast Rennet, Elstar en Delbar. Bij de peren zijn Conference en Doyenné de toppers. Veel sneller van de boom naar de winkel kan bijna niet.” Greet glimlacht.

“We trekken duidelijk de lokale kaart. Dat blijft de beste garantie op kwaliteit. Het moet écht in orde zijn en ik ben daar zeer streng in.”

“Er was een tijd waarin je de mensen kon uitleggen dat ze in de winter geen sla moesten eten. ‘Bloemkool? Nu? Madame toch, het is daar nu het seizoen niet voor hé …‘ Soms denkt men dat alles op elk moment groeit en bloeit. Henk trekt drie keer per week naar de vroegmarkt en we proberen continuïteit te hebben maar we trekken ook duidelijk de lokale kaart. Dat blijft de beste garantie op kwaliteit. Het moet écht in orde zijn en ik ben daar zeer streng in. Heb ik al gezegd dat ik vroeger leerkracht was? Bij de minste twijfel hoef ik het niet. Ik wil een uitstekende prijs-kwaliteit kunnen garanderen en dat werpt zijn vruchten af. Al twintig jaar. Ik maak één keer per jaar publiciteit. Al de rest komt via mond-aan-mond-reclame. Kopen bij de boer zit weer in de lift en ik denk dat het in dit coronajaar alleen nog toegenomen is.” Henk is deze namiddag elektricien van dienst en hangt enkele nieuwe lichten op in de winkel. Hij houdt zich doorgaans bezig met de aardappel- en fruitteelt. Greet legt de focus op de hoevewinkel. “Het was de laatste tijd druk.” Terwijl ze het zegt, rinkelt de telefoon. Er wil volgende week nog een klasje op bezoek komen. “Voor die kindjes is dat een topbeleving, hé. Ze mogen zelf plukken, ze zien hoe het er hier aan toegaat … Het is belangrijk dat ze weten dat je niet zomaar een appel krijgt. Dat daar best wat inspanning in kruipt. Wat dat betreft: ik merk dat de jongere generatie die hier komt winkelen dat weet en bereid is daar een correcte prijs voor te betalen. Als we dit willen blijven doen, is dat ook nodig.”

Terwijl Henk en Greet poseren voor de foto, komt de onvermijdelijke vraag ook ter sprake. “Heb ik zelf een favoriet fruitsap van Verhofstede? Appel met framboos. Die raad ik ook aan als mensen het zelf niet direct weten. Al lust ik ze allemaal, hoor. Ik hou bovendien van het feit dat er een beetje variatie mogelijk is. Verhofstede kan ondertussen een mooi assortiment presenteren. Hier varieer ik daar wat mee zodat ze op ooit wel allemaal de revue passeren en ik zei het al: het feit dat we onze eigen appels naar Verhofstede sturen om later fruitsap terug te krijgen, het is een aangename en lekkere gedachte.”