BLOG

“Regionale producten en lokale streekproducten waarin we echt geloven”

Het is zonnig in het Waasland, die dinsdagnamiddag. Zonnig en rustig. De piekmomenten in de Spar van Eksaarde liggen elders in de week. Zaakvoerder Kevin De Storme helpt nog een oudere dame met haar boodschappen en heeft nadien dus tijd om zijn verhaal te doen. Over het belang van streekproducten en regionale verankering, het runnen van een supermarkt, maar ook over het leven in het algemeen en keuzes maken.

Kevin verduidelijkt meteen iets, wanneer ik over Spar en buurtwinkels begin. “In Eksaarde maken we als Spar deel uit van de Colruytgroep. Dat merk je bijvoorbeeld aan de XTRA-kaart die klanten hier ook kunnen gebruiken. Niet onbelangrijk natuurlijk.”

Hoe vertaalt zich dat concreet, elke dag? Wat aanbod betreft bijvoorbeeld?

“Natuurlijk volgen we voor een stuk het algemene Colruyt-assortiment, al hebben we ook nog altijd een zekere vrijheid. Ongeveer een derde van wat in de rekken staat kiezen we volledig autonoom en kunnen we dus zelf invullen met regionale producten en lokale streekproducten waarin we echt geloven. Fruitsappen Verhofstede is daar een voorbeeld van. Naast koffie van de branderij die vroeger in Eksaarde actief was, of eigen pralines. We gaan ook zelf naar de vroegmarkt. Bepaalde Lokerse vleesspecialiteiten horen daar net zo goed bij. Op die manier vullen we ons assortiment aan met producten die we sterk willen belichamen. Het gaat vaak om artikelen waar Spar als nationale groep geen afzetmarkt voor heeft, maar waar mensen van hier specifiek naar vragen. Producten die hier werken. Dat speelt mee in onze overweging, al helpt het natuurlijk ook dat we elkaar kennen. Zaakvoerster An Verhofstede is zeer bereikbaar. We versterken elkaar ook op die manier.”

Regionale verankering …

“… vind ik belangrijk in een kleine gemeenschap als Eksaarde, ja. Kijk (wijst naar de muur, red.)! De basisschool komt hier wel eens op bezoek en we sponsoren het voetbalteam, om er nu twee te noemen. Het lijkt me ook logisch dat zowel Verhofstede als de Spar zich engageren op sociaal vlak. We leven letterlijk en figuurlijk met en van elkaar. De klanten hebben de winkel nodig en omgekeerd blijft die bestaan omdat die klanten komen. Al die relaties en contacten, daar investeren we echt in.”

“Ik wil het gelukkig en gezond kunnen volhouden vooral.
Met een focus op het goed en graag doen van mijn job.”

Als buurtwinkel zijn jullie in Eksaarde een begrip, veronderstel ik.

“Een begrip wel, maar ik weet niet of je echt nog van ‘buurtwinkels’ kan spreken. We proberen natuurlijk onze eigenheid te benadrukken, maar de kleine buurtwinkel is stilaan toch verdwenen. Alles is serieuzer geworden en we worden dus wel degelijk een beetje gestuurd vanuit Colruyt. Mijn ouders begonnen 42 jaar geleden met Superette De Storme. Onze oudere klanten zullen dat zeker nog weten en spreken nog wel eens kortweg van ‘De Storme’. Al zullen jongere mensen het ondertussen eerder over de Spar hebben. De dingen veranderen en dat is zeker niet slecht. Vorig weekend was het trouwens precies drie jaar geleden dat ik de zaak overnam.”

Een jeugddroom die in vervulling ging?

“Nee! Integendeel bijna. Eigenlijk ben ik bakker van opleiding en daarna werkte ik tien jaar als elektricien-werfopvolger. Pas nadien kwam de zin om de winkel over te nemen. Mijn vader viel de eerste keer dat ik het zei van zijn stoel (lacht). En de tweede keer ook. Ik had hier voordien nooit echt gewerkt of veel interesse getoond. Als kind wat meehelpen, dat wel, maar na mijn veertiende niet meer. En toch nam ik de zaak over van mijn ouders, die hier trouwens nog altijd boven wonen. Ze helpen ook nog mee. Voor mijn vader is dat een hobby en laat ons eerlijk zijn: het kan niet eenvoudig zijn om je levenswerk los te laten. Maar ik klaag niet, hoor (lacht). En ondertussen leg ik eigen accenten.”

Nieuwe bazen, nieuwe wetten?

“Goh, de dingen veranderen en we moeten daarin mee. Ik probeer als zaakvoerder ook de next generation te zijn. Mijn ouders hadden één manier van werken, zelf heb ik een andere. Vroeger begon het weekend hier op zondagmiddag en eigenlijk startten mijn ouders op maandagochtend al opnieuw. Ik heb twee kinderen en kies er voor om op zaterdagmiddag naar hun voetbalmatch te gaan kijken. Ook mijn echtgenote, die buitenshuis werkt, is een belangrijke schakel in de ketting. Dat zijn keuzes die je maakt. Ik heb tien jaar elders gewerkt en veel gezien. Het gezinsleven heeft een rol in het totaalplaatje. Niet alleen de werkdruk telt. Ik ben hier niet gestart met de idee om op mijn 50ste ‘binnen te zijn’. Dat was niet de reden om zelfstandig te worden. Ik wil het gelukkig en gezond kunnen volhouden vooral. Met een focus op het goed en graag doen van mijn job.”

Heb je nog suggesties voor Fruitsappen Verhofstede? Als klant of als liefhebber van hun fruitsap?

“Suggesties? Ik heb niet het gevoel dat er voorlopig iets open ligt. Eigenlijk heb ik altijd rechtsreeks kunnen zeggen wat ik wou zeggen (lacht). Mijn ouders en de ouders van An hebben ook een lange geschiedenis als zelfstandigen, hier in Eksaarde. Dat schept een bepaalde band. De kleinere glazen flesjes, dat had ik willen of kunnen voorstellen, maar An kwam er ongeveer op dat moment zelf mee op de markt.”

Welk fruitsap uit hun aanbod drink je zelf trouwens het liefst?

“Mijn favoriet is het appelsap met sinaasappel. Zonder twijfel.”

Met die boodschap rij ik enkele minuten later richting Fruitsappen Verhofstede, waar ze net aan het bottelen zijn. Amper enkele minuten later arriveert Kevin De Storme er ook, met leeggoed. Hij poseert nog even voor de foto wanneer zijn bestelling ingeladen is en vertrekt opnieuw naar de Spar. De keten tussen producent en klant is ultrakort in Eksaarde, zoveel is zeker. En het is zonnig en rustig.